فیلم " آزادی مشروط " حسین مهکام

در آغازین روز جشنواره فیلم فجر آزادی مشروط حسین مهکام دومین فیلمی بود که دیدم . قبل از تماشای فیلم مطلبی فکرم را مشغول کرده بود ، اینکه یک نویسنده موفق می تواند یک کارگردان خوب هم باشد یا نه ؟ نویسنده ای که با فیلم های کاهانی شناختته می شود . با این فکر وارد سالن سینما شدم و به تماشا نشستم .

 آغاز فیلم با خواب دیدن خسرو (رامبد جوان )که به نظر من شروع فیلم با خواب امری منسوخ است حال اینکه لازم به توضیح است  انتظار یک بازی خوب و تاثیر گذار در این نقش جدی از رامبد جوان نداشتم که به جد غافلگیر شدم . به نظرم فیلم لایه چندانی برای نقدی خاص نداشت و ریتم فیلم برایم کسالت آور بود . 

نداشتن داستان منسجم و بوجود آمدن خرده داستانی که در دل داستان اصلی فیلم اتفاق افتاد اما خیلی خیلی راحت از کنارش گذشته شد که این موضوع برای من بسیار حیرت آور بود ( قتل مجید توسط منشی ) به نظرم داستان دچار مشکل بود و نیاز به پردازش داشت . 

موضوع بعدی که بسیار آزار دهنده بود فیلم برداری نا مناسبب این فیلم بود که گاه و بی گاه با زوم های مکرر و تار شدن کادر مواجه می شد که به نظر می رسید مخاطبین حاضر در سینما هم رضایت چندانی از این موضوع نداشتند . 

و گاهی صدای نا مناسب فیلم مانع از درست شنیده شدن دیالوگ های حساس فیلم می شد که این هم جای تامل داشت . 

در کل از نظر من فیلمی بود دارای فراز و نشیب بسیار گاهی وقت ها بازی بسیار خوب و گاهی وقت ها بازی ها ضعیفو ضعف داستان هم مشهود بود و نمی توان از کنارش گذشت و نیز نور و ترکیب رنگ نا هماهنگ فیلم نیز باعث ایجاد تضاد بصری شده بود . البته نکات مثبت زیادی هم می شود از این فیلم برداشت کرد که بازی خوب بازیگرانی هم چون رامبد جوان ، هنگامه قاضیانی ، بازی خوب نقش سعید و ... 

در آخر لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 

علی جعفری اقدمی خامنه