وبلاگ شخصی علی جعفری اقدمی خامنه
وبلاگ شخصی علی جعفری اقدمی خامنه

وبلاگ شخصی علی جعفری اقدمی خامنه

فیلم " خانه دختر " شهرام شاه حسینی



خانه دختر یکی از فیلم های خوش ساخت حاضر در جشنواره فیلم فجر به شمار می رود . فیلمی که مورد اقبال مردمی هم قرار گرفته است و مورد تحسین مخاطبان و منتقدان سینمایی هم هست . فیلم خانه دختر موضوع و آسیبی از جامعه را انتخاب کرده است که شاید تا به حال کسی سراغش نرفته بود . پرویز شهبازی با فیلم هایی مثل نفس عمیق و دربند امتحان خوبی پس داده است اما به قولی در این فیلم پا را فراتر گذاشته و سوژه ای را مد نظر قرار داده است که تازگی خاصی دارد به طوری که شاید این فیلم را دچار حاشیه های زیادی کند . 

خانه دختر روایت مرگ مشکوک دختری است که روز عروسی اش به طرز ناگهانی تصادف کرده و می میرد و به نوعی یک سنت و روشی که قبل از عروسی در برخی از خانواده است را مورد نقد قرار می دهد  با این تفاوت که تم فیلم این سنت را رها نمی کند بلکه مورد سرزنش قرار می دهد که از معدود کارهایی است که حمله خفیفی به سنت های قدیمی چه درست و یا نادرست می کند و مخاطب و تماشاگر را به اعتراض به این سنت وا می دارد . 

البته قصه کم نقص است ولی در بخشی از قصه جایی که مادرشوهر دختر وی را برای معاینه قبل از عروسی به مطب پزشک بده است ، دختر از معاینه پزشک ممانعت می کند که جای تامل دارد . اینجا چند سوال برای مخاطب پیش می آید اول آنکه چرا اصلا دختر ممانعت می کند . و مورد بعدی اینکه چرا خودش را زیر ماشین می اندازد و ... این موراد دلایل منطقی خاصی در فیلم ندارند که نقص محسوب می شود .

حال اگر در نظر بگیریم نامزد منصور از موضوعی که برایش پیش آمده و یا نوع قرار گرفتنش در آن شرایط ناراحت است می تواند دلیل مناسبی برای ممانعت از معاینه پزشک باشد یا نه ، دلیل قانع کننده ای در قصه وجود ندارد . 

مسئله بعدی اینکه فیلم در فلش بک تمام اتفاقات را روایت می کند و نوع مرگ دختر را به تصویر می کشد اما ابهام در اینجا شکل می گیرد که دو دوست دختر که به نوعی پیگیر نوع مرگ دوستشان هستند و تناقضاتی برایشان پیش آمده چرا خیلی راحت از قصه کنار می روند و حتی نقص دیگری را می توان متوجه قصه کرد آن هم اینکه اگر دختر مشکلی برایش پیش آمده مقصر اش چه کسی است . 

پدر دختر هم شخصیتی قابل درک نیست و در جایی برای حفظ آبرو به دوستان دختر می گوید که دخترم سکته کرده در حالی که به راحتی می توانست بگوید تصادف کرده است که منجر به فوت وی شده که با گفتن این هم شک درباره مرگ مشکوک و نابه هنگام دخترش را می توانست زبیعی تر جلوه دهد و هم کنجکاوی را کاهش دهد که این کار را نمی کند و دقیقا دلیل مرگش را یک موضوع مشکوک که سکته است بیان می کند .

در جایی از داستان هم خواهر کوچک دختر اقدام به استفاده از ایمیل دختر می کند و به دوستانش پیام می فرستد و در بخشی از فیلم هم با گوشی دختر و با زبان وی از دوستانش تشکر می کند که این مطلب هم منطق خاصی در پس پرده ندارد . به طور کلی فیلم خانه دختر فیلم خوش ساخت و از نظر کارگردانی کم نقص است و موضوع جدیدی را سوژه خود قرار داده است . 

امید است ظرفیت مخاطبان سینما به جایی برسد که بتوان هر حرف و دغدغه ای را روی پرده سینما برد بطوری که هیچ حاشیه و مشکلی برای فیلم بوجود نیاید ...

 





در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 


علی جعفری اقدمی خامنه .

فیلم " طعم شیرین خیال " کمال تبریزی



فیلم طعم شیرین خیال را فیلمی جالب و متفاوت از سینمای ایران دیدم . فیلمی که قبل از تماشایش انتظارش را نداشتم البته می دانستم که کمال تبریزی مرد کارهای جدید است و معمولا در مواقعی به عنوان خط شکن عمل می کند اما نه به این شکل ، به شکلی که تا به حال در سینمای ایران انجام نشده است و به نوعی کاری جدید و نو به شمار می رود .

فیلم در روایت کلی تم حفاظت از محیط زیست را دارد و با فیلم نامه بسیار خوب کارگردان این وظیفه را به خوبی به مرحله عمل رسانده است . 

بازی متفاوت نازنین بیاتی و شهاب حسینی فیلم را از درصد جذابیت بالایی برخوردار کرده است و سایر بازیگران نیز در روند روایت قصه به خوبی و مهارت تمام عمل می کنند و به اصطلاح در خدمت فیلمنامه هستند . 

کمال تبریزی همیشه پیش قراول ژانر های خاص سینمای ایران بوده است و همچنین در اکثر کارهایش کنایه های همیشگی اش به راه است و اصلا کمال تبریزی را شخصی نماد گرا و فیلمسازی لایه پرداز می دانم که در این فیلم نیز به خوبی شاهد این قضیه هستیم . 

فیلم طعم شیرین خیال داستان علاقه یک استاد متفاوت از دانشجوی دخترش هست به نوعی جالب و به سبک خاص خود کمال تبریزی روایت می کند . 

مشخصا فیلم از بار آموزشی خوبی در رابطه با توسعه پایدار برخوردار است که نشان از تحقیق و پژوهش متفاوت در این اثر را دارد . در فیلم طعم شیرین خیال می توان شاهد لایه های گوناگونی از سیاست های حال حاضر و کمی قبل تر دولت ها را شاهد بود که در برخی مواقع به خوبی یاد می شود و در برخی مواقع بوی کنایه می دهد . البته این موضوع در یک اثر سینمایی خوب است و از مهارت های فیلم سازی به شمار می رود . این کار ها هم به بهترین نحو از کمال تبریزی بر می آید.

به لحاظ فنی باید بگویم فیلم حرف برای گفتن زیاد دارد و به نوعی شاید بتوان گفت کارهایی در این فیلم اتفاق می افتد که در کم تر فیلمی در سینمای ایران شاهدش هستیم که جای بسی خوشحالی را در پی خواهد داشت . 

برای مثال جلوه های بصری و میدانی فیلم قابل تحسین است و می توان در مورد کسب جوایز در این زمینه به این فیلم امیدوار بود بطوری که این فیلم در بسیاری از سکانس های ازجلوه های وِیژه خوب و قابل قبولی برخوردار است. 

طعم شیرین خیال را کار خوبی دیدم و فیلمی که در قالب جدید توانسته بود نوعی جدید از فیلم سازی را برای سینمای روتین ایران معرفی کند . بازی ها و سبک های جدیدی از نوع بازی کردن بازیگر ها هم به نوعی ابتکار عمل این اثر به شمار می رود که می توان روایی بودن و راوی داشتن فیلم را که روبه دوربین با مخاطب حرف می زند را هم کاری جدید و نوع در زمره ی کارهای تبریزی دانست . 






در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 


علی جعفری اقدمی خامنه .

فیلم " احتمال باران اسیدی " بهتاش صناعی‌ها



احتمال باران اسیدی فیلم خوبی نبود . فیلمی کند و کسل کننده که کارگردان در انتهای کار با برخی از کارهای طنز و کمدی بازیگران سعی بر از بین بردن این روند کند و کسل کننده را دارد ولی این کار هم از کسالت این فیلم نمی کاهد . 

فیلم احتمال باران اسیدی داستان مردی تنها را روایت می کند که در نقش اش را شمس لنگرودی شاعر بازی کرده است . مردی تنها که در یکی از شهر های کوچک شمال کشور زندگی می کند . اینکه آن مرد چرا تنهاست و چرا ازدواج نکرده است می توان قضاوت های مختلفی داشت که در طول نمایش فیلم هم سر نخ هایی می شود چیزهایی فهمید اما من ترجیح می دهم در مورد لایه پنهان فیلم حرفی نزنم تا بزرگان در موردش بتوانند اظهار نظر کنند . 

به نظرم فیلم دارای یک لایه پنهانی است که کارگردان سعی زیادی برای گفتن این مطلب برای مخاطب عام این فیلم ندارد ولی این فیلم برای مخاطب خاص حرف برای گفتن زیاد دارد . 

در فیلم خرده داستان هایی را شاهد هستیم که برخی از آن داستان ها را به نوعی سیاه نمایی می دانم و فکر می کنم بیش از حد و اندازه بزرگنمایی شده است که بهتر است بگذریم . 

فیلم احتمال باران اسیدی کیفیت بصری مناسبی دارد و به لحاظ فنی نمی شود ایراد زیادی از کار گرفت اما دوباره تاکید می کنم فیلم دارای لایه ی پنهانی است که نه تنها در سینمای ایران تا به حال کار نشده است بلکه در سینمای خارج از کشور هم سخت چنین دغدغه ای در فیلم ها دیده می شود . البته چنین دغدغه به لحاظ عرفی با فرهنگ ایرانی ، اسلامی کشور در تضاد است اما امیدوارم برداشت من به عنوان هنر جوی کوچک سینما اشتباه بوده باشد .






در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 


علی جعفری اقدمی خامنه .

مرگ ماهی " روح ا... حجازی "



مرگ ماهی سید روح ا... حجازی را شاید در بشود گفت در ادامه کارهای قبلی اش است . کاری های قبلی وی دغدغه خانواده و مسائل و مشکلات خانواده و تحکیم خانواده را دارد ، حال آنکه چقدر توانسته خوب عمل کند بحث دیگری ست و جای دیگری دارد . اما در فیلم مرگ ماهی که داستان خانواده ای است که هر یک از اعضایش در گوضه ای از دنیا مشغول زندگی شان هستند و مادر پیرشان به تنهایی با کمک یک خدمتکار زندگی می کند . قصه آر آنجا شروع می شود که مادر این خانواده می میرد و نزدیک ترین اعضای خانواده کم کم پیدایشان می شود . خانواده ای که کم همدیگری را می بینند و برخی از ایشان عمیقا باهم مشکل دارند و بعید است به این زودی ها با هم دیدار کنند اما مرگ مادرشان این فرصت را فراهم کرده است .

لحظه به لحظه از قصه اتفاقاتی می افتد . اما اوج داستان زمانی است که تهمینه دختر بزرگ خانواده وصیت شفاهی مادرش را عنوان می کند کا در انتهای فیلم می توان دلیل این وصیت غیر معمول را فهمید . مادر این خانواده در آخرین روزهای عمرش وصیت می کند پس از مرگش جنازه ی او را به مدت سه روز در خانه اش نگه دارند سپس دفن کنند ، معمای اصلی همین جاست . مادر می دانست که هر یک از فرزندانش برای دیدن وی به چند روز فرصت نیاز دارند که بر سر جنازه برسند و با این وصیت سعی بر دور هم جمع کردن فرزندانش داشت که قصه زیبایی را در پی داشت اما به نظر می رسید اگر روح ا... حجازی این قصه زیبا و تاثیر گذار را در قالب یک فیلم کوتاه و با حذف کش دادن های زائد می توانست بسازد چرا که در برخی از مواقع مخاطب حوصله اش سر می رفت و ریتم کند فیلم آزارش می داد . 

اما در حالت کلی فیلم داستانی تاثیر گذار دارد و می توان گفت که شاید این فیلم بهترین فیلم روح ا... حجازی است. 

بازیگران مطرحی در این فیلم بازی می کنند که هرکدام بازیگر خوبی به شمار می روند که در این فیلم مکمل همدیگر هستند. 

اگر هدف فیلم را تحکیم روابط خانواده ها بدانیم هدفی مقدس برایش می پنداریم اما با کمی کاستی که امید است در کارهای بعدی روح ا.... حجازی عزیز کم شاهدش باشیم چرا که سینما عرصه کسب تجربه هاست . 





در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 


علی جعفری اقدمی خامنه .

فیلم " ناهید " آیدا پناهنده



ناهید داستان زنی رنج دیده در شمال کشوراست که در سن پایین ازدواج کرده و صاحب پسر بچه ای است و پس از ده سال به علت اعتیاد و خلاف های شوهرش طلاق می گیرد و با شرط اینکه ازدواج نکند حضانت پسرش را بر عهده می گیرد اما ناگهان دل خود را می بازد و عاشق می شود ولی قولی که به خانواده و خود همسر سابق اش که پسر عمه اش هم هست مانع از عشق او به مسعود که پژمان بازغی نقش وی را ایفا می کند ، می شود . 

قصه ی خوبی را در این فیلم شاهد هستیم ، قصه ای که در مورد اش فکر شده و سعی شده است ایراد ها کم جلوه کنند . بازی ها در این فیلم هر مخاطبی را غافلگیر می کند . بازی بسیار خوب و باور پذیر ساره بیات و همچنین بازی طبیعی و عالی نوید محمد زاده در نقش شوهر ناهید تماشاگران را روی صندلی هایشان میخکوب می کند . 

البته شاید برخی از نقش ها اصلا وجودشان زیاد تاثیر خاصی روی قصه ندارد اما کارگردان به خوبی و با خرده داستان هایی در قالب داستان اصلی از همه نقش ها به بهترین نحو بازی گرفته است . 

فیلم ناهید فیلمی عاشقانه و اجتماعی است ، فیلمی که می توان در رده فیلم های متوسط به بالا قرار داد البته برای یک کارگردان فیلم اولی فیلمی است که می توان آن را تحسین کرد . 

ناهید ریتمی روان داد البته گاهی از اوقات ریتم فیلم کند می شود ولی طوری نیست که مخاطب را خسته کند چرا که سوال بزرگی را برای مخاطب پیش آوده وسعی بر پاسخ آن دارد و به همین دلیل است که تماشاکر را خسته نمی کند . در حالتن کلی اگر بخواهم ناهید را توصیف و یا نقد کنم می گویم ناهید فیلمی بدی نیست و شاید هم بگویم ناهید فیلم خوبی است و دیدنش خالی از لطف نیست . یکی از مشخصه های این فیلم پایان بسته آن است که بالاخره موضوعی را در مسیر حل شدن قرار می دهد و برای فرار از حل مشکل پایان را باز نمی گذارد که این هم مزیت ناهید محسوب می شود . 

بازی خوب پژمان بازغی و حتی بازی بسیار خوب پسر بچه ی داستان بسیار تاثیر گذار است . 

در برخی موارد مخاطب در ذهن خود می گوید اصلا ناهید باید پسرش را به پدرش بسپارد و به عشق خود برسد اما موضوع اصلی نشان دادن نهر مادری است که حتی با نا نجیب بودن پسرش حاضر به چنین کاری نیست. 






در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 


علی جعفری اقدمی خامنه .