فیلم " ناهید " آیدا پناهنده

ناهید داستان زنی رنج دیده در شمال کشوراست که در سن پایین ازدواج کرده و صاحب پسر بچه ای است و پس از ده سال به علت اعتیاد و خلاف های شوهرش طلاق می گیرد و با شرط اینکه ازدواج نکند حضانت پسرش را بر عهده می گیرد اما ناگهان دل خود را می بازد و عاشق می شود ولی قولی که به خانواده و خود همسر سابق اش که پسر عمه اش هم هست مانع از عشق او به مسعود که پژمان بازغی نقش وی را ایفا می کند ، می شود . 

قصه ی خوبی را در این فیلم شاهد هستیم ، قصه ای که در مورد اش فکر شده و سعی شده است ایراد ها کم جلوه کنند . بازی ها در این فیلم هر مخاطبی را غافلگیر می کند . بازی بسیار خوب و باور پذیر ساره بیات و همچنین بازی طبیعی و عالی نوید محمد زاده در نقش شوهر ناهید تماشاگران را روی صندلی هایشان میخکوب می کند . 

البته شاید برخی از نقش ها اصلا وجودشان زیاد تاثیر خاصی روی قصه ندارد اما کارگردان به خوبی و با خرده داستان هایی در قالب داستان اصلی از همه نقش ها به بهترین نحو بازی گرفته است . 

فیلم ناهید فیلمی عاشقانه و اجتماعی است ، فیلمی که می توان در رده فیلم های متوسط به بالا قرار داد البته برای یک کارگردان فیلم اولی فیلمی است که می توان آن را تحسین کرد . 

ناهید ریتمی روان داد البته گاهی از اوقات ریتم فیلم کند می شود ولی طوری نیست که مخاطب را خسته کند چرا که سوال بزرگی را برای مخاطب پیش آوده وسعی بر پاسخ آن دارد و به همین دلیل است که تماشاکر را خسته نمی کند . در حالتن کلی اگر بخواهم ناهید را توصیف و یا نقد کنم می گویم ناهید فیلمی بدی نیست و شاید هم بگویم ناهید فیلم خوبی است و دیدنش خالی از لطف نیست . یکی از مشخصه های این فیلم پایان بسته آن است که بالاخره موضوعی را در مسیر حل شدن قرار می دهد و برای فرار از حل مشکل پایان را باز نمی گذارد که این هم مزیت ناهید محسوب می شود . 

بازی خوب پژمان بازغی و حتی بازی بسیار خوب پسر بچه ی داستان بسیار تاثیر گذار است . 

در برخی موارد مخاطب در ذهن خود می گوید اصلا ناهید باید پسرش را به پدرش بسپارد و به عشق خود برسد اما موضوع اصلی نشان دادن نهر مادری است که حتی با نا نجیب بودن پسرش حاضر به چنین کاری نیست. 

در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 

علی جعفری اقدمی خامنه .