فیلم " احتمال باران اسیدی " بهتاش صناعی‌ها
احتمال باران اسیدی فیلم خوبی نبود . فیلمی کند و کسل کننده که کارگردان در انتهای کار با برخی از کارهای طنز و کمدی بازیگران سعی بر از بین بردن این روند کند و کسل کننده را دارد ولی این کار هم از کسالت این فیلم نمی کاهد .
فیلم احتمال باران اسیدی داستان مردی تنها را روایت می کند که در نقش اش را شمس لنگرودی شاعر بازی کرده است . مردی تنها که در یکی از شهر های کوچک شمال کشور زندگی می کند . اینکه آن مرد چرا تنهاست و چرا ازدواج نکرده است می توان قضاوت های مختلفی داشت که در طول نمایش فیلم هم سر نخ هایی می شود چیزهایی فهمید اما من ترجیح می دهم در مورد لایه پنهان فیلم حرفی نزنم تا بزرگان در موردش بتوانند اظهار نظر کنند .
به نظرم فیلم دارای یک لایه پنهانی است که کارگردان سعی زیادی برای گفتن این مطلب برای مخاطب عام این فیلم ندارد ولی این فیلم برای مخاطب خاص حرف برای گفتن زیاد دارد .
در فیلم خرده داستان هایی را شاهد هستیم که برخی از آن داستان ها را به نوعی سیاه نمایی می دانم و فکر می کنم بیش از حد و اندازه بزرگنمایی شده است که بهتر است بگذریم .
فیلم احتمال باران اسیدی کیفیت بصری مناسبی دارد و به لحاظ فنی نمی شود ایراد زیادی از کار گرفت اما دوباره تاکید می کنم فیلم دارای لایه ی پنهانی است که نه تنها در سینمای ایران تا به حال کار نشده است بلکه در سینمای خارج از کشور هم سخت چنین دغدغه ای در فیلم ها دیده می شود . البته چنین دغدغه به لحاظ عرفی با فرهنگ ایرانی ، اسلامی کشور در تضاد است اما امیدوارم برداشت من به عنوان هنر جوی کوچک سینما اشتباه بوده باشد .
در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است .
علی جعفری اقدمی خامنه .
