فیلم " چهارشنبه 19 اردیبهشت " وحید جلیلوند

اسم فیلم چهارشنبه 19 اردیبهشت دچار تغییراتی در جدول جشنواره شده است که کارگردان این کار موضوع را با انتشار پوستر فیلم حل کرد و اسم صحیح فیلم همین چهارشنبه 19 اردیبهشت است . 

وحید جلیل وند از جمله کارگردانان فیلم اولی بود که شاید قبل از آغاز جشنواره می شد حدس زد که با فیلمی خوب می خواهد آغاز کند و پای در عرصه بیشتر دیده شدن قرار دهد . 

فیلم چهارشنبه 19 اردیبهشت از جمله فیلم های قابل ستایش بخش نگاه نو است، در این فیلم اصطلاحا تقریبا همه چیز سر جای خودش قرار دارد و این موضوع نشان می دهد که از سناریو و دکوپاژ حرفه ای و خوبی برخوردار است . این یکی از فیلم هایی است که نه تنها کسل کننده نیست و بلکه قصه ای با مناسب و پاسخگویی کامل به مخاطب است و صد البته فیلنامه ای که با هم فکری و مشارکت نویسندگانی چون حسین مهکام ، و حید جلیلوند و ... تبدیل به فیلم شود نتیجه ای غیر از این داشته باشد تعجب آور است .

چهارشنبه 19 اردیبهشت و یا حتی چهارشنبه 19 آبان  به یک موضوع رئال می پردازد بطوری که هر شخصی در جامعه به نوعی با این مسائل درگیر است و می تواند به راحتی هم ذات پنداری کند و این یکی از امتیاز های مثبت این فیلم به شمار می رود اینکه معضلی را بدین گونه حرفه ای و کم نقص در قالب یک کار اپیزودیک که معمولا کار های موفقی از اب در نمی آیند ، می شود بیان کرد خبر از میزان مهارت کارگردان و نویسندگان فیلم دارد .

دغدغه شخص اول داستان در خدمت داستان است و طوری برنامه ریزی شده است که نتواند از قالب داستان فراتر رود و دغدغه جدیدی را تعریف کند که فیلنامه کشش جمع آوری مطلب را نداشته باشد . 

در حالت کلی فیلم چهارشنبه 19 اردیبهشت را می توان یکی از تجربه های موفق اپیزودیک سینمای ایران دانست تا جایی که شاید به راحتی بتوان گفت موفق ترین اثر در این روش فیلم سازی چون واقعا نمی توان مشابهی را برای این فیلم پیدا کرد.

بازی های قابل قبول و خوب و تصویر برداری حرفه ای در خدمت قصه  با نور پردازی مناسب را نیز می توان از مشخثه های خوب این اثر نام برد . 

البته در سکانس پایانی فیلم تماس زنی که نقشش را نیکی کریمی به زیبایی به جای آورده بود ، کار قصه را به مقدار خیلی کمی دچار آشفتگی کرد که اگر تماس نمی گرفت قصه ناقص می ماند و در صورت تماس هم قصه باید ادامه می داشت که کارگردان با بی پاسخ گذاشتنش شاید سعی بر باز گذاشتن آخر قصه در مقیاس کوچک تر را داشته است .

فیلم چهارشنبه 19 اردیبهشت را در ردیف فیلم هایی می گذاریم که چند بار دیدنش خالی از لطف نخواهد داشت ...

در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 

علی جعفری اقدمی خامنه .

فیلم " دو " سهیلا گلستانی

صحبت کردن در مورد فیلم "دو" خیلی سخت است بطوری که نمیدانم به چه زبانی در مورد این فیلم سخن بگویم . چراکه بعد از تماشای این  فیلم تا به حال که  ساعاتی گذشته حالم بد است ...!!! 

فیلم "دو " فیلم خوبی نبود . فیلم دو فیلم خوش ساختی نبود . فیلم دو اگر شخصیتی به اسم پرویز پرستویی را در عواملش نداشت دیده نمی شد و نظر شخصی من این است که دیدن این فیلم اتلاف وقتی بیش نیست . 

من نمی دانم واقعا فیلم بد بود و یا اینکه من نتوانستم ارتباط خوبی با این فیلم برقرار کنم . قصه نا متوازن و بی سرو ته و گاه بی منطق کسالت عجیبی را در بر داشت . اگر بازی خوب مهتاب نصیر پور را در نظر نگیریم واقعا این فیلم حرفی برای گفتن نداشت ، مگر اینکه کارگردان شعار کلیشه ای " این فیلم برای قشر خاص ساخته شده است " را به کار ببرد که آن هم باعث تاسف خواهد بود چرا که فیلم در بخش نگاه نو است و برای اکران مردمی در لیست فیلم های جشنواره قرار گرفته پس حتما برای مردم است و دیگر هیچ .

قبل از تماشای فیلم تنها موضوعی که مخاطبان عام را جلب دیدن این فیلم می کرد به نظر می رسید حضور پرویز پرستویی بود و بازهم دیگر هیچ ... 

اما موضوعی که برای من و همراهانم در سالن سینما حل نشد این بود که هدف پرویز پرستویی با این سابقه درخشان در عرصه هنر ، با بازی در این فیلم چه بود ؟ واینکه ارزشش را داشت یا نه !!؟؟

در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 

علی جعفری اقدمی خامنه .

فیلم " در دنیای تو ساعت چند است ؟ " صفی یزدانیان

در مورد فیلم در دنیای تو ساعت چند است ؟ ، باید بگویم که اصلا انتظار چنین فیلمی از یک کارگردان بی نام و نشان نمی رفت اینکه این فیلم واقعا حرف برای گفتن زیاد داشت شکی نیست و می توانم به راحتی بگویم که در آغازین روزهای جشنواره فیلم فجر شاید این بهترین فیلم از لحاظ داستان و ساختار و حتی مسائل فنی خوب بود که به تماشا نشستم . 

حضور زوج سینمای ایران خانم لیلا حاتمی و علی مصفا به همراه فرزندانشان و نیز خانم زهرا حاتمی باعث پر تماشاگر شدن این فیلم در سالن های سینما شده که واقعا هم به حق است . اگر هم بخواهم ایرادی برای داستان این فیلم پیدا کنم  که به نظرم خیلی کم ایراد است و شاید بتوان گفت اصلا ایرادی ندارد بازهم بازی خوب لیلا حاتمی و به خصوص علی مصفا به قدری زیبا و حیرت آور بود که نمی توان حتی به ایرادی فکر کرد . 

تنها موضوعی که در متن فیلم برای من قابل تامل بود عرض ارادت مبالغه آمیز به فرهنگ فرانسه بود و می شد به راحتی تعظیم به این فرهنگ را دراین فیلم درک کرد که ناخود آگاه مخاطب را علاقمند به این فرهنگ می کند که صد البته کارگردان فیلم این چنین تفکری نداشته و به عنوان یک کارگردان جوان و تازه کار ایرانی حتما به فرهنگ و ریشه های فرهنگی کشور خودش پایبند تر است ... 

در کل به نظر من فیلم در دنیای تو ساعت چند است ؟ ، ارزش دیدن دارد و شاید ارزش چند بار دیدن را هم داشته باشد . 

در انتها لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 

علی جعفری اقدمی خامنه .

فیلم " آزادی مشروط " حسین مهکام

در آغازین روز جشنواره فیلم فجر آزادی مشروط حسین مهکام دومین فیلمی بود که دیدم . قبل از تماشای فیلم مطلبی فکرم را مشغول کرده بود ، اینکه یک نویسنده موفق می تواند یک کارگردان خوب هم باشد یا نه ؟ نویسنده ای که با فیلم های کاهانی شناختته می شود . با این فکر وارد سالن سینما شدم و به تماشا نشستم .

 آغاز فیلم با خواب دیدن خسرو (رامبد جوان )که به نظر من شروع فیلم با خواب امری منسوخ است حال اینکه لازم به توضیح است  انتظار یک بازی خوب و تاثیر گذار در این نقش جدی از رامبد جوان نداشتم که به جد غافلگیر شدم . به نظرم فیلم لایه چندانی برای نقدی خاص نداشت و ریتم فیلم برایم کسالت آور بود . 

نداشتن داستان منسجم و بوجود آمدن خرده داستانی که در دل داستان اصلی فیلم اتفاق افتاد اما خیلی خیلی راحت از کنارش گذشته شد که این موضوع برای من بسیار حیرت آور بود ( قتل مجید توسط منشی ) به نظرم داستان دچار مشکل بود و نیاز به پردازش داشت . 

موضوع بعدی که بسیار آزار دهنده بود فیلم برداری نا مناسبب این فیلم بود که گاه و بی گاه با زوم های مکرر و تار شدن کادر مواجه می شد که به نظر می رسید مخاطبین حاضر در سینما هم رضایت چندانی از این موضوع نداشتند . 

و گاهی صدای نا مناسب فیلم مانع از درست شنیده شدن دیالوگ های حساس فیلم می شد که این هم جای تامل داشت . 

در کل از نظر من فیلمی بود دارای فراز و نشیب بسیار گاهی وقت ها بازی بسیار خوب و گاهی وقت ها بازی ها ضعیفو ضعف داستان هم مشهود بود و نمی توان از کنارش گذشت و نیز نور و ترکیب رنگ نا هماهنگ فیلم نیز باعث ایجاد تضاد بصری شده بود . البته نکات مثبت زیادی هم می شود از این فیلم برداشت کرد که بازی خوب بازیگرانی هم چون رامبد جوان ، هنگامه قاضیانی ، بازی خوب نقش سعید و ... 

در آخر لازم به ذکر است که این نقد طبق نظرات شخصی بنده بوده است . 

علی جعفری اقدمی خامنه